Przewlekły zespół bólowy miednicy (Chronic Pelvic Pain Syndrom – CPPS) to dolegliwość zlokalizowana w obrębie miednicy mniejszej, często niereagująca na tradycyjne leczenie. Może dotyczyć aż 15% kobiet niezależnie od wieku.
O chronicznym charakterze tego problemu można powiedzieć, jeśli występuje on przez minimum sześć miesięcy i ma charakter ciągły lub nawracający. CPPS bardzo często stanowi czynnik utrudniający kobietom codzienne funkcjonowanie, a w najgorszych przypadkach wykluczający z życia codziennego.
Ze względu na złożoność opisywanego schorzenia, niezbędne w jego zwalczaniu jest interdyscyplinarne podejście do pacjentki. Jedną z propozycji leczenia przewlekłego bólu miednicy jest terapia osteopatyczna. Wpływa ona na normalizację napięć w tkankach oraz oddziałuje na narządy mające wpływ na powstawanie CPPS. Dzięki temu ma ona pozytywne działanie na proces terapeutyczny i może zapobiegać nasilaniu się dolegliwości.
Ten artykuł skierowany jest do fizjoterapeutów, osteopatów, lekarzy, terapeutów manualnych oraz studentów ostatniego roku ⠀powyższych kierunków.⠀Dowiesz się z niego, czym jest przewlekły ból miednicy oraz jaki wpływ na jego leczenie ma terapia osteopatyczna.
SPIS TREŚCI:
Przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej – czynniki ryzyka
Czym jest terapia osteopatyczna?
Terapia osteopatyczna – techniki strukturalne i funkcjonalne
Terapia osteopatyczna w leczeniu przewlekłego zespołu bólowego miednicy mniejszej
Zapisz się na nasze szkolenie – Praca osteopatyczna z pacjentkami w gabinecie uroginekologicznym
Przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej – czynniki ryzyka
CPPS to schorzenie o nie do końca poznanej etiopatogenezie. Wynika to z jego złożoności i tego, iż na jego powstanie mają wpływ sąsiadujące układy i narządy, których praca została zaburzona. Do czynników mających udział w pojawieniu się przewlekłego zespołu bólowego miednicy możemy zaliczyć:
- czynniki ginekologiczne – do najczęstszych z nich należy endometrioza, jednak do tej grupy zaliczamy również guzy jajnika i mięśniaki macicy;
- czynniki płciowo–moczowe – do najczęstszych przyczyn należących do tej grupy jest zespół bolesnego pęcherza. Inne czynniki płciowo – moczowe to między innymi przewlekłe zapalenie dróg moczowych, zespół cewki moczowej, zaburzenia w funkcjonowaniu pęcherza moczowego, pęcherzowa kamica moczowa, guzy nowotworowe;
- czynniki żołądkowo–jelitowe – zespół jelita drażliwego, zaparcia, chroniczne zapalenie wyrostka robaczkowego, choroby zapalne jelit, nietolerancja glutenu;
- czynniki mięśniowo–powięziowe – zrosty pooperacyjne, zespół uwięźnięcia nerwu, zapalenie powięzi, przepukliny, w tym pachwinowa, pępkowa i udowa;
- czynniki szkieletowe – skolioza, zaburzenia dyskowe na poziomie L1/L2, kręgozmyk, zapalenie spojenia łonowego;
- czynniki psychosomatyczne – depresja, zaburzenia psychoseksualne.
Ze względu na wieloczynnikowość CPPS bardzo często zdarza się, że diagnoza oraz proces leczenia są czasochłonne i nie zawsze satysfakcjonujące. W celu uzyskania jak najlepszych wyników terapii istotne jest holistyczne podejście do pacjentki oraz połączenie kilku metod terapeutycznych, takich jak farmakoterapia, terapia osteopatyczna, rehabilitacja, zabiegi chirurgiczne oraz psychoterapia.
Czym jest terapia osteopatyczna?
Terapia osteopatyczna to prężnie rozwijająca się dziedzina medycyny niekonwencjonalnej. Jednym z jej rodzajów jest osteopatia ginekologiczna, którą stosuje się między innymi w takich schorzeniach jak przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej, wysiłkowe nietrzymanie moczu, bolesne miesiączkowanie, obniżenie narządów rodnych, bolesne współżycie, endometrioza, bóle związane z przebytym porodem, menopauza czy rozejście mięśnia prostego brzucha.
To, co cechuje terapię osteopatyczną, to szeroka diagnostyka oraz holistyczne podejście do pacjenta, którego ciało widziane jest jako wzajemnie oddziałującą na siebie całość. Z tego względu głównym celem tego rodzaju terapii jest przywrócenie organizmu do stanu równowagi i stymulacja jego procesów naprawczych. Praca osteopaty opiera się w głównej mierze na technikach terapeutycznych strukturalnych i funkcjonalnych.
Terapia osteopatyczna – techniki strukturalne i funkcjonalne
Techniki strukturalne polegają na pracy na tkankach oraz narządach wewnętrznych i mają na celu poprawę ruchomości struktur, zwiększenie drenażu limfatycznego, redukcję napięcia.
Techniki funkcjonalne opierają się na działaniu na tkankach miękkich, dzięki czemu możliwa jest poprawa funkcjonowania narządów trzewnych, redukcja przykurczów i zespołów uciskowych na nerw lub naczynia.
Terapia osteopatyczna w leczeniu przewlekłego zespołu bólowego miednicy mniejszej
Głównym założeniem terapii osteopatycznej jest nieskupianie się na pojedynczej jednostce chorobowej, a widzenie organizmu człowieka jako całości oraz dążenie do stymulacji procesów naprawczych w ciele. Biorąc pod uwagę złożoność problemu, jakim jest przewlekły zespół bólowy miednicy mniejszej, takie postępowanie wydaje się być w pełni zasadne.
Liczne badania naukowe, wymieniane między innymi w artykule „An Osteopathic Approach to Treating Women With Chronic Pelvic Pain”, udowadniają, iż terapia osteopatyczna jako integralna część leczenia opisywanej dolegliwości przynosi wiele korzyści, w tym zapobiega postępowi choroby oraz nasilaniu się objawów współtowarzyszących.
Zapisz się na nasze szkolenie – praca osteopatyczna z pacjentkami w gabinecie uroginekologicznym
Jeżeli zajmujesz się pracą z pacjentkami uroginekologicznymi i zależy Ci na stałym rozszerzaniu swoich horyzontów oraz zdobywaniu nowych umiejętności, koniecznie zapisz się na nasze szkolenie stacjonarne ,,Praca osteopatyczna z pacjentkami w gabinecie uroginekologicznym’’. Kurs jest skierowany do fizjoterapeutów, osteopatów, terapeutów manualnych, lekarzy oraz studentów ostatniego roku powyższych specjalizacji.
W trakcie jego trwania dowiesz się, jak poprzez terapię wspierać kobiety w okresie okołoporodowym, w jaki sposób za pomocą terapii osteopatycznej poprawić krążenie i funkcjonowanie narządów miednicy mniejszej, a także poznasz różnorodne spojrzenia na terapię pacjentek z najczęstszymi schorzeniami uroginekologicznymi, takimi jak na przykład: endometrioza, bolesna menstruacja i bolesne współżycie. Dowiesz się również, jak dobrać odpowiedni rodzaj terapii w oparciu o postawioną diagnozę.
Po odbytych warsztatach uzyskasz certyfikat potwierdzający odbyte szkolenie, a także materiały szkoleniowe, dzięki którym w razie potrzeby będziesz mógł wrócić do zdobytej już wiedzy w przyszłości. Liczba miejsc jest ograniczona, dlatego nie zwlekaj i zapisz się na nasze szkolenie już dziś.